Videomaker
Hoe ben ik videomaker geworden? Hiervoor moet ik een duik nemen in mijn verleden. Al op jonge leeftijd riep ik dat ik graag bij de televisie wilde werken. Ook was ik altijd druk in de weer met de fotocamera en ik hield van verhalen schrijven. Toch heeft het nog jaren geduurd voordat ik de switch maakte naar videomaker. Hilversum was ver weg en lokale omroepen had je toen nog niet.
Reizen
Reizen is altijd een passie geweest en zo belandde ik al op jonge leeftijd op een reisbureau. Destijds heb ik goed geprofiteerd van de gratis wereldwijde tickets die we kregen: Singapore, Australië, Indonesië, Mexico, Guatemala, VS. Toch wilde ik meer dan achter het bureau zitten en reizen verkopen. Tijdens mijn eerste reis naar Australië ontmoette ik backpackers een jaartje reizen met werken combineerden. Dat wilde ik ook. Ik regelde een werkvisum voor Australië en ging een jaartje downunder. Met een paar andere backpackers heb ik een oude Holden Kingswood station wagon gekocht en we zijn het hele land doorgetrokken. Met diverse baantjes voorzag ik in mijn levensonderhoud: fruit plukken, auto’s wassen, sperziebonen sorteren aan de lopende band.
De terugreis ging via Nieuw Zeeland en de VS. Nieuw Zeeland is het land van de extreme sporten. Je kon van alles uitproberen. Bungy jumpen, parachute springen, raften, gletsjers beklimmen. Ik heb het allemaal gedaan. Het was een mooi avontuurlijk jaar waarbij ik veel andere avonturiers heb ontmoet en veel van heb geleerd. Alle belevenissen heb ik opgeschreven in een dagboek, want vloggen bestond nog niet. Ik had alleen een analoge fotocamera mee.
Studie en radio
Weer terug ik Nederland begon ik aan mijn studie Nederlands aan de RUG. De bedoeling was om deze te combineren met journalistiek, maar ik vond de opleiding journalistiek wat te schools. Liever leerde ik het vak in de praktijk en dus combineerde ik de studie Nederlands met het werken bij OOG Radio en Radio Beatrixoord. Toch zat ik alweer te lang op één plek. Gelukkig bestaan er Erasmusbeurzen. Twee uitwisselingen heb ik gedaan, een jaar naar België (Gent) en een half jaar naar Spanje (Santiago de Compostela). Vooral het jaar in Gent was een te gekke tijd. Wonen in een groot studentenhuis met studenten uit heel Europa. Samen koken, op stap gaan, naar festivals gaan, reizen. In 2018 hadden we de 3e reünie, met bijna 30 man, in Gent uiteraard.
Plannen en OOG TV
Ik ben nooit zo’n planner geweest. Ik vind het altijd wel spannend om te kijken wat er op mijn pad komt. Onverwachte gebeurtenissen brengen vaak leuke verrassingen met zich mee. De beslissing om naar Gent te gaan, heb ik bijvoorbeeld in 10 minuten gemaakt. Maar na mijn studie viel ik een beetje in een zwart gat. Wat nu? Gelukkig viel mijn oog op een advertentie van OOG TV waarin mensen voor de opleiding televisiemaken werden gevraagd. Dit was wat voor mij! Samen met 11 anderen heb ik een mooi en leerzaam jaar gehad. OOG TV is een fantastische speeltuin om het vak in alle facetten te leren en daar heb ik dan ook uitgebreid gebruik van gemaakt. Uiteindelijk heb ik 5 jaar bij OOG TV gewerkt op zowel de nieuws- als de cultuurredactie.
Voor mezelf beginnen
In 2006 vond ik het tijd voor de volgende fase. Solliciteren of zelf een bedrijf opstarten. De keuze viel op het laatste. Samen met mijn vriend richtte ik Cool Shots Media op. In de beginperiode gingen we vaak samen op pad. Tegenwoordig werk ik meestal zelfstandig als zelf regisserende videomaker. Ik vind het prachtig om in samenwerking met de klant een item van A tot Z te maken. De voorbereidingen, het filmen, de interviews en de uiteindelijke montage. Ik hou me ook veel bezig met de veranderingen in de techniek. De laatste jaren is het filmen veel mobieler geworden met kleinere camera’s en gimbals in plaats van zware videocamera’s met statieven.
De videomaker die ik nu ben
Al mijn ervaringen hebben mij gemaakt tot de videomaker die ik nu ben. Ik hou ervan om met mijn films mensen uit te nodigen om mee te gaan naar andere werelden. Tegenwoordig zijn deze werelden dichtbij. Maar ook in de buurt kun je het avontuur opzoeken. Zo kom ik in gebouwen waar ik al jarenlang langs fiets, maar nog nooit binnen ben geweest. Ik leer beroepen kennen waar ik geen weet van heb en ik mag mensen het hemd van het lijf vragen.
Door de lens van de camera bekijk ik de dingen ook op een andere manier. Het is voor mij een middel om krachtige, onzichtbare verhalen een podium te geven. Als ik zelf films bekijk (of dat nou documentaires of korte filmpjes zijn), dan zoek ik naar herkenbaarheid en ik leer graag over nieuwe dingen. Dit wil ik ook bereiken in de producties die ik maak. Gebeurtenissen en verhalen uit het dagelijkse leven vastleggen, dat is wat ik mooi vind om te doen.
Astrid van der Wis
